To κραγιόν, δεν είναι τυχαία το προϊόν που έχει αντέξει περισσότερο στον χρόνο. Γυναίκες και άνδρες το φορούν εδώ και χιλιάδες χρόνια και ήρθε η ώρα να μάθεις πράγματα για αυτό που σίγουρα δεν ήξερες!
Το κραγιόν είναι το προϊόν ομορφιάς με την πιο πλούσια αλλά και αμφιλεγόμενη ιστορία! Από τη μία, θεωρούνταν ένδειξη αριστοκρατικής καταγωγής και πλούτου. Από την άλλη, ταυτιζόταν με τη μαύρη μαγεία και τις γυναίκες χαλαρών ηθών.
Το κραγιόν και η σημασία του έχει περάσει πολλά αλλά ποτέ δεν εξαφανίστηκε. Υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Πόσα ξέρεις όμως για αυτό το προϊόν;
Η χρήση του κραγιόν σημαίνει πολλά πράγματα, δεν αφορά μόνο την ομορφιά. Έχει υπάρξει μέσο επανάστασης αλλά και σύμβολο δύναμης, έχει δημιουργήσει μυστικές λέσχες (θα στα πω παρακάτω) και έχει συσκευαστεί σαν πραγματικό όπλο.
Οι πωλήσεις του, έχουν λειτουργήσει σαν βαρόμετρο για την οικονομία και τη διάθεση των λαών. Το κραγιόν βλέπεις, είναι κάτι παραπάνω από ένα καλλυντικό, είναι ένα σύμβολο θηλυκότητας, μία τελετουργία, ένα μέσο έκφρασης.
Παρακάτω θα μάθεις 21 ιστορικές πληροφορίες για τα κραγιόν που –πάω στοίχημα- ότι δεν ήξερες.
Ετοιμάσου να εκπλαγείς, να διασκεδάσεις, να θυμώσεις και να νιώσεις πολλά πράγματα. Έτσι είναι το κραγιόν άλλωστε, σε κάνει να νιώθεις.
Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν το κραγιόν ήταν οι Σουμέριοι γύρω στο 5.000πχ. και ναι, τα κοχύλια στη φωτογραφία περιέχουν κραγιόν από εκείνη την εποχή.
Στην αρχαία Ελλάδα, το κραγιόν θεωρούνταν σκανδαλώδες και μπορούσαν να το φορούν μόνο οι εταίρες. Και ναι, ξανά, το αντικείμενο που βλέπεις περιέχει κραγιόν και βρέθηκε σε αρχαίο ελληνικό τάφο.
Τόσο μεγάλο πρόβλημα είχαν οι αρχαίοι Έλληνες με το κραγιόν που πέρασαν νόμο ο οποίος υποχρέωνε τις εταίρες να φορούν κραγιόν καθώς, αν τις έπιαναν χωρίς χρώμα στα χείλη θα συλλαμβάνονταν με την κατηγορία ότι προσποιούνται τις κυρίες.
Το κραγιόν στην αρχαία Ελλάδα φτιαχνόταν από… ιδρώτα αρνιού, ανθρώπινο σάλιο και περιττώματα κροκόδειλου. Ναι, αν αυτό σου έκανε εντύπωση, είχαμε κροκόδειλους τότε.
Κατά τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, γυναίκες ΚΑΙ άνδρες φορούσαν κραγιόν καθώς συμβόλιζε το status και όχι το φύλο του κάθε ενός.
Τα Ρωμαϊκά κραγιόν φτιάχνονταν από ώχρα, ορυκτά σιδήρου και μία άλγη με το όνομα focus που περιέχει απίθανες ποσότητες ψευδάργυρου. Μπορεί να ήταν λιγότερο αηδιαστικά από τα Ελληνικά αλλά μπορούσαν και να σε σκοτώσουν…
Ο ι φτωχότεροι Ρωμαίοι ωστόσο, έβαφαν τα χείλη τους με κόκκινο κρασί. Το χρώμα δεν κρατούσε πολύ αλλά η ζωή τους κρατούσε, σε αντίθεση με εκείνη των πλουσίων.
Στην Αγγλία κατά το Μεσαίωνα, οι γυναίκες που φορούσαν κραγιόν θεωρούνταν πως είναι ο Σατανάς προσωποποιημένος. Βλέπεις, εκείνη την εποχή πίστευαν επίσης ότι το να αλλάζεις το πρόσωπο που σου έδωσε ο Θεός ήταν βλασφημία.
Στη Μεσοποταμία χρησιμοποιούσαν θρυμματισμένους πολύτιμούς λίθους (βλ. Ρουμπίνι) για να κάνουν τα κραγιόν τους extra glam…
Στη νότια Ασία από την άλλη, μασούσαν καρπούς betel (αυτούς στη φωτογραφία) που, δημιουργούν ένα κόκκινο ζουμί όταν τους δαγκώσεις. Βέβαια είναι σούπερ τοξικοί οπότε μην χαμογελάς…
Η πρώτη Βασίλισσα Ελισάβετ, λέγεται πως δημιούργησε το πρώτο μολύβι χειλιών αναμειγνύοντας πηλό και μπογιά και φτιάχνοντας ένα τύπου κραγιόν.
Τόσο δημοφιλές έγινε το κραγιόν κατά τη βασιλεία της που για μία περίοδο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν νόμισμα.
Μάλιστα, εκείνη την εποχή πίστευαν πως το κραγιόν έχει αναζωογονητικές και ζωοδόχες ιδιότητες γι᾽αυτό η Ελισάβετ το φορούσε και στο νεκροκρέβατό της. Λέγεται πως είχε πολλά εκατοστά κραγιόν στα χείλη της όταν πέθανε.
Τόσο μαγικό θεωρούνταν το κραγιόν γενικά που, το 1500 πέρασε ένας ακόμη νόμος που έλεγε πως, όποια γυναίκα φορέσει κραγιόν για να σαγηνεύσει έναν άνδρα, είναι μάγισσα και πρέπει να πεθάνει.
Ο οίκος Guerlain έφτιαξε το πρώτο εμπορικό κραγιόν το 1828 και κυκλοφορούσε με τη μορφή πομάδας. Ναι, είναι αυτό στη φωτογραφία.
Το πρώτο μεταλλικό κραγιόν από την άλλη πατενταρίστηκε το 1915 από την εταιρία Scovill sτην Αμερική που έφτιαχνε σφαίρες αλλά και πάλι, το πρώτο μεταλλικό κραγιόν είχε ήδη κυκλοφορήσει από τον οίκο Guerlain καιρό πριν.
Στην αρχαία Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν πολτοποιημένα σκαθάρια για να βάψουν τα χείλη τους κόκκινα. Τα σκαθάρια αυτά λέγονται coccus cacti και χρησιμοποιούνται και στο φαγητό ακόμα και σήμερα!
Το 1700 οι γυναίκες στην Αμερική κυκλοφορούσαν με λεμόνια στις τσέπες ώστε να τα πιπιλούν συνεχώς και να κοκκινίζουν έτσι τα χείλη τους.
Κατά τη Βικτωριανή εποχή στην Αγγλία, η συντηρητική βασίλισσα ανακήρυξε το κραγιόν πρόστυχο και έτσι δημιουργήθηκαν παράνομες λέσχες κραγιόν. Ναι, γυναίκες μαζεύονταν σε κελάρια και φορούσαν κραγιόν!
To πρώτο μακράς διάρκειας κραγιόν το δημιούργησε γυναίκα, η Hazel Bishop και εξαιτίας ενός… άνδρα που έκλεψε την ιδέα της, παραλίγο να χαθεί το όνομά της από την ιστορία.
Eίναι η θεωρία ότι, σε περιόδους ύφεσης οι πωλήσεις του κραγιόν εκτοξεύονται γιατί οι καταναλώτριες θα αγοράσουν περισσότερα οικονομικά αντικείμενα όπως το κραγιόν παρά ακριβότερα. Βέβαια… ο κορονοϊός ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα και σε αυτό αλλά μόνο για λίγο! Αμέσως μόλις εμφανίστηκε το εμβόλιο και αποκτήσαμε ελευθερίες, το κραγιόν έγινε και πάλι νούμερο ένα!
Πηγή: queen.gr
