Το ιδανικό είναι να βρισκόμαστε πάντα κάπου στα μισά με τον σύντροφό μας και να σκεφτόμαστε και οι δύο το καλό της σχέσης. Είναι όμως ουτοπικό το να νομίζεις ότι δεν θα κάνεις ποτέ υποχωρήσεις ή συμβιβασμούς. Θα υπάρχουν πάντα εκείνες οι φορές που κάποιος θα ικανοποιείται περισσότερο από τον άλλο. That's a fact.

Πότε όμως ξέρουμε ότι πρόκειται για μία απαραίτητη υποχώρηση και ότι δεν θυσιαζόμαστε για τον σύντροφο ή τη σχέση μας; Η βασική διαφορά είναι το πόση προσπάθεια καταβάλει κάποιος προκειμένου να λύσει μία διαφορά αλλά και το πόσα αφήνει για χάρη της σχέσης. «Συμβιβασμός είναι όταν κάνουν και οι δύο αλλαγές στη συμπεριφορά και τις επιθυμίες προκειμένου να κάνουν τη σχέση να λειτουργήσει. Στη θυσία, ο ένας αφήνει στην άκρη κάτι που έχει πολύ μεγάλη αξία προκειμένου να βολέψει τον άλλον», μας εξηγεί ο ψυχολόγος Alyson Nerenberg.

Γιατί να κάνουμε συμβιβασμούς;
Ο βασικός λόγος που χρειάζεται να υποχωρούμε σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ότι δημιουργείται η αίσθηση της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης. Στέλνεις το μήνυμα ότι, αν και οι ανάγκες σου είναι πολύ σημαντικές, το ίδιο ισχύει και για εκείνες του συντρόφου σου. Και όταν δοθεί η ευκαιρία και είναι εύκολο, θα κάνεις συμβιβασμούς. Όπως και εκείνος για εσένα.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν αυτή η συμπεριφορά είναι μονόπλευρη. Οι απλοί μικροί συμβιβασμοί μπορούν πολύ εύκολα να μετατραπούν σε θυσία όταν τις κάνεις μόνο εσύ, και σε μεγάλη συχνότητα. Επίσης, είναι πάντα σημαντικό να θυμάσαι ότι πρέπει να επιλέγεις τις μάχες σου. Κάποιες φορές χρειάζεται να διεκδικείς αυτά που θες και κάποιες περιπτώσεις δεν αξίζουν τον κόπο. Μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά.

Πηγή: jenny.gr