Eίμαι καλή ή κακιά μαμά; Ο ανταγωνισμός στις δίδυμες κορούλες μου
Eίμαι καλή ή κακιά μαμά; Ο ανταγωνισμός στις δίδυμες κορούλες μου


Την ησυχία του σπιτιού μας τα βράδια λίγο μετά που έχουνε κοιμηθεί η Νέλια και η Φένια ,σπάει αρκετές φορές ένας βομβαρδισμός σκέψεων στο κεφάλι μου. Μία μίνι ανακεφαλαίωση που κάνω συνήθως για να αξιολογήσω τον εαυτό μου κατά πόσο ήμουνα καλή ή κακιά μαμά την ημέρα που μας πέρασε!!

Αναμφίβολα το μεγάλωμα των διδύμων διαφέρει σε αρκετά σημεία από το μεγάλωμα των παιδιών γενικότερα, κάτι που αρκετές μανούλες ιδιαίτερα αυτές που είναι «φρέσκιες» θα το ανακαλύψουν σύντομα .

Από τη στιγμή που παίρνεις τα δίδυμα στα χέρια σου, ο πολύτιμος χρόνος που έχεις και θα έχεις και στο μέλλον είναι πάντα μοιρασμένος στα δύο…τα πρώτα χαμόγελα, οι πρώτες λεξούλες τα πρώτα τους βήματα αλλά και όλα τους τα κατορθώματα, ναι μεν σε κάνουνε διπλά χαρούμενη, αλλά συνάμα ο χρόνος που έχεις για να χαρίσεις τις πολύτιμες στιγμές του κάθε παιδιού είναι πάντοτε ο μισός.

Οι ομοιότητες στην εξωτερική τους εμφάνιση δεν συνεπάγεται και ομοιότητες στον χαρακτήρα γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο από την ώρα μηδέν κιόλας έχεις να διαχειριστείς ταυτόχρονα δύο διαφορετικά άτομα με τις ίδιες ακριβώς ανάγκες όπως για παράδειγμα το κλάμα τους , την πείνα , τις αρρώστιες κ.τ.λ., έρχεσαι την ίδια στιγμή αντιμέτωπη με τις αμφιβολίες που σου δημιουργούνται και έχουν να κάνουν με το κατά πόσο έχεις κάνει το σωστό και για τα δύο παιδιά.

Πολλές φορές συλλαμβάνω τον εαυτό μου να διερωτάται αν ήμουνα αρκετά δίκαιη και με τις δύο, αν βρήκαμε χρόνο να αγκαλιαστούμε και να κάνουμε αγαπούλες με την καθεμία ξεχωριστά, εάν έδωσα αρκετή προσοχή σε όλες τις πληροφορίες που μου έδωσε η καθεμία ξεχωριστά και αφορούσε την δικιά της καθημερινότητα και άλλα πολλά άλλα…

Οι ομοιότητες στον χαρακτήρα τους  είναι έντονες παρόλα αυτά οι διαφορές τους ακόμη περισσότερο, κι εκεί είναι το σημείο όπου προσπαθώ να παραμείνω ψύχραιμη και να μην συγκρίνω ποτέ τις δύο. Κυρίως μπροστά τους και μεγαλόφωνα…κάτι που αρκετοί από τους ενήλικες δεν καταλαβαίνουν και λανθασμένα το συνηθίζουν λες και είναι σε συνεχή ανταγωνισμό. Συμβουλή μου είναι να μην αφήνετε κανέναν και ποτέ να συγκρίνει τα δίδυμα σας!! Δεν παίζουμε το παιχνίδι βρείτε τις διαφορές.. είναι δύο ξεχωριστά άτομα με ξεχωριστά χαρίσματα το καθένα και αυτό απαιτεί ανάλογης μεταχείρισης.

 Έτσι κι αλλιώς ο ανταγωνισμός είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στο μεγάλωμα των διδύμων και το ξέρουνε καλά όσες βρίσκονται στη δική μου θέση. Εμείς τουλάχιστον αρχίζουμε από το πρωί με το ποια θα ντυθεί πρώτη και τελειώνει το βράδυ με το ποια θα κάνει πρώτη μπάνιο..!!!

Στο τέλος της ημέρας όμως οι δύο τους καταλήγουν να μοιράζονται κατ’ επιλογήν το ίδιο κρεβάτι κρατώντας χεράκι η μία την άλλη, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα πως το δέσιμο των διδύμων είναι μοναδικό και πως το ίδιο μοναδικός είναι και ο κόσμος των διδύμων που ζούμε εμείς οι γονείς τους.

Η ζωή με τα δίδυμα μοιάζει με εξίσωση δύο αγνώστων, που αν καταφέρουμε να την επιλύουμε καθημερινά με δίκαιο τρόπο τότε νομίζω ίσως να είμαστε καλές μανούλες.!!

Στέλλα

xxx


Κάντε LIKE τη σελίδα μας στο Facebook!!