Γιατί όσοι ξέρουν λίγα νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα;
Γιατί όσοι ξέρουν λίγα νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα;


Υπάρχουν εκείνοι που γνωρίζουν λίγα ή καθόλου για ένα θέμα, αλλά πιστεύουν ότι ξέρουν τα πάντα και εκείνοι που γνωρίζουν πολλά, αλλά αισθάνονται ότι δεν ξέρουν αρκετά. Ποιος δεν το έχει παρατηρήσει στον εαυτό του ή στους συνομιλητές του, στην πραγματική ζωή ή στα κοινωνικά δίκτυα;

Τι είναι το «παράδοξο της άγνοιας»

Εάν συμβεί αυτό, οφείλεται σε μια ψυχολογική επίδραση που είναι γνωστή ως το φαινόμενο Dunning-Kruger ή το παράδοξο της άγνοιας : μια συμπεριφορά που βασίζεται σε παρανόηση. Το αποτέλεσμα μελετήθηκε και καθορίστηκε από δύο ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell, David Dunning και Justin Kruger το 1999.

Ο Dunning και ο Kruger έχουν αναπτύξει μια καμπύλη που ο άξονας της τετμημένης σχετίζεται με τη γνώση ενός ατόμου και η αντίληψη που έχει για τη γνώση του βρίσκεται στον άξονα τεταγμένης. Η καμπύλη στην αρχή πάει προς τα πάνω και στη συνέχεια μειώνεται και τελικά έχει μια αργή άνοδο. Η αρχική αύξηση δείχνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι όταν αρχίζουν να γνωρίζουν ένα θέμα, πιστεύουν ότι γνωρίζουν τα πάντα. Αργότερα, όσο περισσότερο εξετάζουν το θέμα, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνονται όσα πραγματικά δεν γνωρίζουν και στη συνέχεια αρχίζουν και τα μαθαίνουν.

Δεν υπάρχει ακριβής αιτία, αλλά το φαινόμενο Dunning-Kruger επιβεβαιώνεται πάντα. Και για να το καταλάβουμε καλύτερα, ας φανταστούμε ότι θέλετε να φτιάξετε ένα γλυκό. Ξεκινάτε να διαβάζετε τη συνταγή και από την πρώτη ανάγνωση θα καταλάβετε ότι για ένα καλό κέικ πρέπει να δώσετε προσοχή στη συνοχή της ζύμης ή στη θερμοκρασία του φούρνου. Αυτές είναι γενικές και βασικές πληροφορίες και αυτό οδηγεί στην αντίληψη ότι μπορεί να είστε ειδικοί στη συνταγή. Αφού όμως ξεκινάτε να το προετοιμάζετε, καταλαβαίνετε ότι οι κανόνες είναι δύσκολο να εφαρμοστούν.

Όσο περισσότερο δοκιμάζετε τον εαυτό σας, τόσο περισσότερο καταλαβαίνετε ότι οι λίγοι κανόνες που μάθατε στην αρχή δεν ισχύουν πραγματικά. Λαμβάνεται ανατροφοδότηση για το αντίθετο. Από την άλλη πλευρά, όσοι δεν είναι σε θέση να καταλάβουν ότι ο αρχικός κανόνας δεν ισχύει, θα έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα λανθασμένη πεποίθηση.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι όταν κάποιος ξεκινάει ένα νέο άθλημα, που του αρέσει αλλά μετά το εγκαταλείπει: θα παραμείνει πάντα με την ιδέα ότι είναι ιδιαίτερα καλός σε αυτό το άθλημα, γιατί ποτέ δεν βρέθηκε σε μια κατάσταση στην οποία έχει αποτύχει. Όμως όσο περισσότερο γνωρίζουμε ένα θέμα, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλες και ποικίλες είναι οι πληροφορίες που απαιτούνται για να κατανοήσουμε αυτό το θέμα.

Επίσης όσοι σταματούν στα πρώτα εμπόδια, συνήθως παραμένουν στο πρώτο μέρος της καμπύλης, όπου πιστεύουν ότι ξέρουν τα πάντα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει εύκολη λύση στο πρόβλημα. Ο Dunning επισήμανε πως για να αναγνωρίσουν οι αδύναμοι συμμετέχοντες την ανικανότητα τους, πρέπει να κατέχουν την εμπειρογνωμοσύνη που τους λείπει.

Μα απλά λόγια οι Dunning και ο Kruger έδειξαν πως καθώς αρχίζεις να μαθαίνεις περισσότερα για ένα θέμα ή να εξειδικεύεσαι περισσότερο σε κάτι, αρχίζεις να αξιολογείς την ικανότητα σου λιγότερο ευνοϊκά. Γνωρίζεις όλα όσα δεν ξέρεις για το θέμα.

Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να ξέρετε πως δεν ξέρετε κάτι. Για παράδειγμα, αν δεν ξέρετε τους κανόνες της γραμματικής, πως θα αντιληφθείτε ότι τους έχετε παραβεί;

Πιθανώς όλοι έχουμε τομείς τους οποίος νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο από ό, τι στην πραγματικότητα, ή νομίζουμε ότι έχουμε περισσότερες ικανότητες σε κάτι. Αλλά ίσως πρέπει να ελέγξουμε τα δεδομένα μας πριν πούμε την γνώμη μας.

Πηγή: jenny.gr


Κάντε LIKE τη σελίδα μας στο Facebook!!