Επιστρέψουμε λοιπόν σταδιακά στους κανονικούς μας ρυθμούς, πριν διακοπούν και πάλι απ’ την ετήσια Αυγουστιάτικη ραστώνη. Κι όσο κι αν ξεβολευτήκαμε, γκρινιάξαμε ή αναζητήσαμε ευφάνταστους τρόπους να βγαίνουμε απ’ το πλαίσιο που έστησαν γύρω μας τα περιοριστικά μέτρα, καλό είναι να δούμε και τη θετική πλευρά αυτής της εμπειρίας. Δηλαδή, τι έχουμε αποκομίσει ως άνθρωποι και τι μπορούμε να κρατήσουμε ως μάθημα ζωής για τη συνέχεια.

Από όλη αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι μάθαμε:

Να κάνουμε υπομονή για να πετύχουμε αυτό που επιθυμούμε

«Η υπομονή είναι πικρή, μα ο καρπός της γλυκός» είπε κάποτε ο Ζαν-Ζακ Ρουσό και τα λόγια ταιριάζουν απόλυτα με αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες. Όχι μόνο εξαιτίας της θετικής έκβασης των μέτρων που μας βγάζει απ’ την καραντίνα, αλλά και της προσμονής όλων μας για ένα ευχάριστο νέο απ’ το ανοιχτό και φλεγόμενο μέτωπο του σωτήριου εμβολίου.

Να βάζουμε το καλό του συνόλου πάνω απ’ τη βολή μας
Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια πρωτόγνωρη απειλή που, εκ πρώτης όψεως, δεν ήταν διαχειρίσιμη για μια χώρα που βγήκε από μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης με ένα βαθιά πληγωμένο συστημα υγείας. Κι όμως, αντιληφθήκαμε όλοι το διακύβευμα και δώσαμε προτεραιότητα στο καλό του συνόλου, όσο άνω-κάτω κι αν έγινε η καθημερινότητά μας.

Να μην ξεχνάμε τους πιο αδύναμους από εμάς
Ένα χαρακτηριστικό αυτής της πανδημίας, είναι η συντριπτικές συνέπειες που επιφέρει η μόλυνση απ’ τον ιό στις ευπαθείς ομάδες και τους ηλικιωμένους σε σχέση με όσους έχουν καλή υγεία και τους νεότερους. Έπρεπε λοιπόν να δείξουμε ενσυναίσθηση και καλοσύνη, ώστε να συμπάσχουμε με τους πιο ευάλωτους και να κάνουμε ό,τι πρέπει για να τους προστατέψουμε.

Να περνάμε καλά με τους δικούς μας και με τα μέσα που διαθέτουμε κάθε στιγμή
Δεν ήταν εύκολο να κλειστούμε σε τέσσερις τοίχους, ακόμη και αν ήταν με την οικογένειά μας, αφού το μπλέξιμο δουλειάς, ψυχαγωγίας, ξεκούρασης και αποφόρτισης μέσα στον ίδιο χώρο δημιουργεί εντάσεις και τριβή. Τα καταφέραμε, όμως, και μάθαμε ότι δεν χρειάζονται πολλά για να περάσεις όμορφα μ’ αυτούς που αγαπάς και σ’ αγαπάνε.

Να μην αναβάλλουμε όσα θέλουμε να κάνουμε με τα παιδιά μας
Καμιά φορά ξεχνάμε ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα, τα παιδιά μεγαλώνουν και πριν το καταλάβουμε, δεν μπορούμε πια να αναπληρώσουμε τις στιγμές που χάνουμε. Ειδικά όταν οι δουλειές, η κούραση, τα απρόοπτα ή η ανωτέρα βία – όπως αυτό που ζούμε – μας οδηγούν στο να αναβάλλουμε συνεχώς όλα εκείνα που τα μικρά μας λαχταράνε να ζήσουμε μαζί τους.

Να εκτιμάμε τις βόλτες, τις εκδρομές στη φύση και τα ταξίδια
Τον καλό καιρό, έχουμε μάθει να ξεμυτίζουμε απ’ το σπίτι μας χωρίς κόπο, να κάνουμε τις βόλτες μας, τις εκδρομές και τα ταξίδια μας χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πάντα την αξία τους και χωρίς να τα απολαμβάνουμε πραγματικα, αφού τα θεωρούμε δεδομένα. Τώρα, όμως, νιώσαμε πόσο σημαντικό είναι αυτό που είχαμε και δεν το έχουν όλοι στον κόσμο.

Να μην χάνουμε την επαφή με τους ανθρώπους που αγαπάμε
Αυτές τις μέρες, πέρα απ’ τους ηλικιωμένους, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που αναγκάστηκαν να μείνουν μόνοι τους μακριά απ’ τις καθημερινές συνήθειες, αλλά και τις συντροφιές τους. Κι είχαμε την ευκαιρία να τηλεφωνηθούμε, να ανταλλάξουμε τα νέα και τις ανησυχίες μας και να αντιληφθούμε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να χαθούμε για τόσο πολύ καιρό.

Να προσέχουμε τον εαυτό μας (και να πλένουμε σωστά τα χέρια μας)
Ένας ιός που συνδέει την επιβίωση των γύρω μας με την προσωπική υγιεινή μας δεν θα μπορούσε παρά να μας ευαισθητοποιήσει και να μας κάνει ιδιαίτερα προσεκτικούς από εδώ και μπρος. Μάθαμε λοιπόν ότι η υγεία μας δεν είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση και φυσικά, μάθαμε να πλένουμε τα χέρια μας έτσι ώστε να μην ξοδεύουμε απλώς νερό και σαπούνι.

Πηγή: mama365.gr