Προφανώς, όλες οι στιγμές με τα παιδιά μας είναι μοναδικές και μας μένουν αξέχαστες. Εκ των πραγμάτων, όμως, είναι κάποιες ηλικίες που είναι πιο δύσκολες από άλλες, κυρίως επειδή είναι μεταβατικές. Ποια θα ήταν η καλύτερη ηλικία, άραγε, αν προσπαθούσαμε να τις αξιολογήσουμε και τις βάλουμε σε σειρά προτίμησης; Κάποιοι, ορκίζονται ότι είναι τα 7 επειδή είναι η τελευταία ήρεμη περίοδος με το παιδί πριν την καταιγίδα της προεφηβείας και τη θύελλα της εφηβείας.
Είναι ακόμη τα μικρά μας ζουζούνια
Κακά τα ψέματα, παρ’ ότι τα παιδιά μας τα βλέπουμε σαν τα μικρά μας όσα χρόνια κι αν περάσουν, έρχεται μια στιγμή που εκείνα παύουν να βλέπουν έτσι τον εαυτό τους. Λίγο πριν όμως, πριν νιώσουν ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσουν τα φτερά τους, είναι και οι τελευταίες στιγμές που κι εκείνα θεωρούν ότι είναι τα μικρά μας ζουζούνια και δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους μακριά μας.
Δεν έχουν δική τους γνώμη για τα πάντα
Αν και περνάνε μια τέτοια φάση και νωρίτερα (κάπου στα 2) ευτυχώς είναι πολύ μικρά ακόμη για να αντιληφθούν τι σημαίνει να έχεις δική σου γνώμη. Στην προεφηβεία, όμως, δεν τις γλυτώνουμε τις μικρές ανταρσίες. Και μόλις αρχίσουν, αναπολούμε τα 6 και τα 7, όταν όχι μόνο άκουγαν τι τους λέγαμε, αλλά το έκαναν κιόλας χωρίς δεύτερη κουβέντα γιατί ήξεραν ότι η μαμά κι ο μπαμπάς θέλουν το καλό τους και τίποτε άλλο.
Ζητούν μόνα τους τις αγκαλιές μας
Είναι αλήθεια ότι όσο κι αν μεγαλώσουν τα παιδιά μας δεν θα σταματήσουμε ποτέ να θέλουμε να τα ζουλήξουμε, να τα σφίξουμε στην αγκαλιά μας και να τα γεμίσουμε με φιλιά. Εκείνα πάλι, ειδικά στην προεφηβεία, είναι φορές που δείχνουν σαν η τρυφερότητά μας να τους προκαλεί… αηδία! Πριν μπουν σ’ αυτή τη φάση όμως, τρέχουν από μόνα τους στην αγκαλιά μας, μας γεμίζουν φιλιά και δεν βλεπουν την ώρα να κουρνιάσουν στο κρεβάτι μας.
Παίζουν με τ’ αδέρφια τους και μαζί μας
Τι άλλο μπορεί να περιλαμβάνουν οι όμορφες, αξέχαστες οικογενειακές στιγμές από παιχνίδια, πειράγματα, χαχανητά και χαζοχαρούμενη διάθεση. Ε, λοιπόν, όλα αυτά τα γλυκούλικα τελειώνουν με το που έρχεται η προεφηβεία, όπου τα παιδιά το βρίσκουν ανώριμο να χαζολογούν με γονείς και μικρότερα αδέρφια. Για την ακρίβεια, «κριντζάρουν» σε κάθε προτροπή μας σε οικογενειακό παιχνίδι.
Δεν ανησυχούν για τα «μεγαλίστικα»
Η φουρτούνα της προεφηβείας φέρνει μαζί και τις πρώτες ανησυχίες για πράγματα που μέχρι τότε, τους φαίνονταν παγερά αδιάφορα. Για όλα τα «μεγαλίστικα» δηλαδή, όπως είναι τα ρούχα, το μαλλί, το φλερτ και γενικότερα το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, αυτή η μικρή κόλαση που δεν μπορείς να αποφύγεις. Στα 7, τα παιδιά είναι ακόμη παιδιά, με ανάκατο μαλλάκι, ότι να ‘ναι ντύσιμο και μηδενικό ενδιαφέρον για τη γνώμη των άλλων για ‘κείνα.
Πηγή: mama365.gr
