Κακά τα ψέματα, τα παιδιά ρωτάνε πάρα πολλά πράγματα και περιμένουν απαντήσεις για όλα, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να τους τις δώσουμε. Όχι μόνο επειδή δεν τις γνωρίζουμε, αλλά κι επειδή δεν προλαβαίνουμε. Κι όμως, αν βάζαμε σε πρώτη προτεραιότητα το να απαντάμε στα «γιατί» των παιδιών μας λίγο συχνότερα, ίσως μεγάλωναν ακόμη πιο ευτυχισμένα και πιο διψασμένα για νέες συναρπαστικές γνώσεις.

Η περιέργεια είναι ο τρόπος τους να ανακαλύπτουν τον κόσμο
Τα παιδιά είναι περίεργα γιατί έτσι λειτουργεί η φύση – είναι ο τρόπος που έχει δώσει στον άνθρωπο να εξελίσσεται διαρκώς, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής του που δεν γνωρίζει ακόμη τίποτα για τον κόσμο στον οποίο έχει έρθει. Δουλειά μας, λοιπόν, είναι να ικανοποιούμε αυτήν την περιέργεια με κάθε ευκαιρία και χωρίς να βαρυγκομούμε γιατί έτσι δίνουμε στα μικρά μας χρήσιμες γνώσεις, αλλά και πολύτιμες αφορμές για να ψάξουν και να ανακαλύψουν ακόμη περισσότερα πράγματα.

Ανακαλύπτοντας… έρχεται η όρεξη
Αντιθέτως, όταν με την άρνηση και την αδιαφορία μας υψώνουμε τείχη που εμποδίζουν τα παιδιά, όχι μόνο να προχωρήσουν, αλλά και να δουν παραπέρα – να νιώσουν τους ορίζοντές τους ανοιχτούς – εμποδίζουμε την ανάπτυξη και τιμωρούμε την περιέργειά τους. Πρέπει, λοιπόν, να ικανοποιούμε τη δίψα των παιδιών μας για γνώση γιατί είναι ζωτικής σημασίας για τον νου, οπως είναι και το νερό για το σώμα. Και σιγά σιγά, τα παιδιά θα θέλουν να ανακαλύπτουν ακόμη περισσότερα ώσπου να βρουν τη θέση τους στον κόσμο.

Η γνώση είναι δύναμη
Λέμε καμιά φορά ότι στη ζωή τα απλά πράγματα είναι που μετράνε, αλλά ο κόσμος είναι ένα πολύπλοκο μέρος και πρέπει να είμαστε πολύ καλά εφοδιασμένοι πριν κληθούμε να τον αντιμετωπίσουμε ως παιδιά και στη συνέχεια ως ενήλικες. Η γνώση που μαζεύει ένα παιδί είναι και ένας ενστικτώδης τρόπος να αποκτήσει όλα εκείνα τα εφόδια που θα διευκολύνουντην επιβίωσή του. Είναι, με λίγα λόγια, δύναμη και δεν πρέπει να την υποτιμούμε ούτε να σαμποτάρουμε την προσπάθεια των παιδιών να δυναμώσουν πνευματικά.

Είμαστε οι σύμβουλοι και η «άγκυρά» τους
Ούτε, φυσικά, να υπονομεύουμε την ευτυχία τους, αφού όταν αποτρέπουμε τα παιδιά απ’ το να απευθύνονται σε μας με τις απορίες τους, τους δημιουργούμε ανασφάλεια, πληγώνουμε την αυτοπεποίθησή τους και χάνουμε λίγο λίγο τη θέση που έχουμε στην καρδιά τους: αυτή του σύμβουλου και προστάτη τους. Οφείλουμε, λοιπόν, όχι μόνο να ανταποκρινόμαστε στην περιέργειά τους, αλλά να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να ρωτάνε ακόμη περισσότερα για να τα βλέπουμε χαρούμενα γεμάτα ενδιαφέρον για όσα συμβαίνουν γύρω τους.

Η οικογένεια είναι το πρώτο τους σχολείο
Πολύ πριν μάθουν τι είναι το σχολείο, τα παιδιά μας εξελίσσονται και μαθαίνουν μέσα στην οικογενειακή εστία, που σημαίνει ότι είμαστε υπεύθυνοι για την μετέπειτα πορεία τους στο ακαδημαϊκό, αλλά και το εργασιακό τους περιβάλλον. Δίπλα μας, τα παιδιά μαθαίνουν, όχι μόνο να αναζητούν διαρκώς τη γνώση και τη βελτίωση, αλλά να το κάνουν σε όποιο χώρο βρεθούν και με όποιους ανθρώπους κληθούν να συνεργαστούν ή να συμβιώσουν – ένα εφόδιο πολύ σημαντικό για να γίνουν ολοκληρωμένοι κι ευτυχισμένοι ενήλικες.

Πηγή: mama365.gr