Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε ένα άτακτο παιδί και κυρίως τους γονείς του. Θα πούμε ότι δεν το συμμαζεύουν, ότι τους έχει καβαλήσει, ότι δεν το έχουν μαλώσει αρκετά και θα βγάλουμε ένα σωρό άλλα συμπεράσματα. Και πράγματι ένα ανυπάκουο παιδί που κάνει συνεχώς φασαρία μπορεί να γίνει πολύ κουραστικό.

Πριν όμως βιαστούμε να κατηγορήσουμε τους γονείς του, αξίζει να μπούμε για λίγο στην θέση τους, να δούμε τα πράγματα από τη δική τους οπτική και να δείξουμε κατανόηση. Μέσα από την δημοσίευσή της, αυτή η μητέρα λέει αυτό που έχουν ανάγκη να ακούσουν όλες οι μαμάδες με φασαριόζικα παιδιά.

«Στη μαμά που έχει βαρεθεί να ακούει για το πόσο άτακτο είναι το παιδί της, ένα έχω να πω: Μην μασάς!

Κάποτε, πριν γίνω μητέρα, υπήρξα εκείνο το άτομο που, όταν έβλεπε ένα παιδί να μην ακούει τους γονείς του ή να κάνει αταξίες, κουνούσε το κεφάλι του και έλεγε πλημμυρισμένο από την ίδια του την άγνοια: ''Αν οι γονείς του, του είχαν θέσει από νωρίς όρια δεν θα συμπεριφερόταν έτσι''.

Όπως λέει όμως το ρητό μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις! Έγινα μητέρα και με τον καιρό μετάνιωσα πολύ για την έλλειψη κατανόησης που έδειχνα σε αυτούς τους γονείς.

Γιατί πολύ απλά έχω ένα πολύ άτακτο παιδί. Ένα αγοράκι που δεν σταματάει να κάνει σκανταλιές. Δεν ακούει στο ''όχι''. Έχω ένα αγοράκι που ξεσηκώνει τον κόσμο με τις φωνές και τις τσιρίδες του και που είναι τόσο πεισματάρικο που δεν ησυχάζει αν δεν γίνει το δικό του.

Κάθε βράδυ παλεύω με τις τύψεις μου. Αναρωτιέμαι συνεχώς τι κάνω λάθος, πώς να τον προσεγγίσω και πώς να τον βοηθήσω να γίνει ένα καλό και ήρεμο παιδί.

Έχω κουραστεί από τα επικριτικά βλέμματα που δέχομαι στην παιδική χαρά όπως επίσης και από τις υποδείξεις συγγενών και φίλων. ''Εγώ στη θέση σου θα έκανα αυτό…'' ή ''Το δικό μου παιδί δεν θα τολμούσε να…''

Έχω βαρεθεί να ακούω τη δασκάλα να μου λέει ότι ο γιος μου είναι το πιο άτακτο παιδί μέσα στην τάξη. Και πονάει η καρδιά μου όταν βλέπω τους γονείς και τους συμμαθητές του να του φέρονται διαφορετικά.

Κάθε μέρα χρειάζεται να διαλέγω τα λόγια μου με πολύ προσοχή. Πρέπει να κάνω λεπτούς χειρισμούς για να μην έχουμε τριβές μεταξύ μας και φυσικά, για να μην δημιουργεί προβλήματα στους γύρω του.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να τον καθοδηγώ και να του μαθαίνω να τι είναι σωστό και τι λάθος. Προσπαθώ να του δείξω ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί το πείσμα του σε άλλα πράγματα όπως το διάβασμα που θα τον ωφελήσουν. Εύχομαι με τον καιρό να ηρεμήσει. Να μάθει να ακούει και να είναι πιο υπάκουος. Δεν μπορώ να με κατηγορήσω, γιατί κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου.

Γι’ αυτό και καταλαβαίνω πραγματικά όσες μαμάδες έχουν άτακτα παιδιά. Μην μασάτε! Κάνετε καλή δουλειά και ξέρω ότι ποτέ κανείς δεν θα καταλάβει πόσο προσπαθείτε-αλλά από μένα έχετε και τον σεβασμό και την κατανόησή μου».

Πηγή: mama365.gr