Είναι γεγονός ότι το κύριο βάρος της ανατροφής το σηκώνει η μανούλα. Από την άλλη όμως, για κάποιους πολύ συγκεκριμένους λόγους, ο μπαμπάς δίνει λύσεις στα περισσότερα προβλήματα με ένα μαγικό τρόπο.

Είναι ψύχραιμος: οι μαμάδες έχουν την τάση να φέρνουν την καταστροφή, ακόμα και για το πιο απλό ζήτημα που προκύπτει με το παιδί. Εκεί έρχεται ο μπαμπάς, που είναι συνήθως πιο ψύχραιμος, να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Φοβάται λιγότερο: το δέσιμο της μανούλας με το παιδί είναι πιο ισχυρό, με αποτέλεσμα να φοβάται ότι το παιδί θα πάθει κακό, ακόμα και σε καταστάσεις που δεν προμηνύουν κάποιον κίνδυνο. Μια κατευναστική κουβέντα του μπαμπά είναι αρκετή για να ηρεμήσει τη μανούλα, που αντιλαμβάνεται ότι αγχώνεται υπερβολικά.

Δεν ασχολείται με λεπτομέρειες: αν για τη μητέρα είναι τεράστιο ζήτημα να μη βγει το παιδί από το σπίτι αν φοράει ανάποδα το μπλουζάκι, για τον μπαμπά είναι κάτι απλό που διορθώνεται και σε δεύτερο χρόνο.

Λειτουργεί με διπλωματία: όταν ο μπαμπάς αντιληφθεί ότι το παιδί είναι κάθετα αρνητικό σε κάτι, του δίνει χρόνο και επανέρχεται με άλλον τρόπο, άλλη στιγμή. Αντίθετα, η μανούλα θέλει να γίνει το σωστό εδώ και τώρα!

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό και οι δύο γονείς είναι απαραίτητοι στην ανατροφή του παιδιού. Και βέβαια όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν σε απόλυτο βαθμό, με την έννοια ότι δε φέρονται όλοι οι μπαμπάδες με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα θέματα.

Πηγή: mother.gr