Αγαπημένε μου ξάδερφε...
Αγαπημένε μου ξάδερφε...


Χρόνια σου πολλά ..ξέρω πώς τα γενέθλια αυτά δεν περίμενες να τα περάσεις έτσι.. σίγουρα όχι έτσι!!

Ο λόγος που αποφάσισα να σου ευχηθώ δημοσίως σήμερα δεν είναι για να σου εκφράσω την αγάπη μου, αυτή άλλωστε είναι δεδομένη από τα πολύ παιδικά μας χρόνια που περνούσαμε μαζί όλα τα καλοκαίρια αργότερα τις σπουδές αλλά και μέχρι σήμερα που σε έχω σαν ένα δεύτερο αδερφό.

Σου γράφω για να σου πω πόσο πολύ σε θαυμάζω,

σε θαυμάζω που παράτησες τα πάντα για να μείνεις κοντά της και να πολεμήσεις μαζί της τη λευχαιμία,

σε θαυμάζω που ξενυχτάς πλάι της κάθε βράδυ σε ένα νοσοκομείο

σε θαυμάζω που σε μια τόσο δύσκολη στιγμή εσύ δίνεις θάρρος σε όλους μας και κυρίως στο κοριτσάκι σου με τα μεγάλα γαλανά μάτια

σε θαυμάζω που για κάθε της επιθυμία τρέχεις στους δρόμους για να την ικανοποιήσεις

σε θαυμάζω που δεν περίμενες να αρρωστήσει για να γίνεις ο καλύτερος μπαμπάς αλλά πάντοτε ήσουνα

Θέλω να κάνω πολλά αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Τίποτα περισσότερο από τα λίγα λεπτά που έχω για να σε δω στο βουβό δωμάτιο αναμονής δίπλα από το παιδογκολογικό.

Είσαι παράδειγμα για όλους μας και είμαι πολύ περήφανη για σένα!!

Κράτα γερά και εύχομαι τα επόμενα γενέθλια να σε βρούνε μόνο με χαμόγελα…χαμόγελα που θα σβήσουνε για πάντα τον πόνο που έζησες τους τελευταίους μήνες.

 

Σε φιλώ,

Στέλλα


Κάντε LIKE τη σελίδα μας στο Facebook!!