Συλλογή αίματος ομφάλιου λώρου - Από τον Δρ Αβραάμ Παντέχη
Συλλογή αίματος ομφάλιου λώρου - Από τον Δρ Αβραάμ Παντέχη


Από τον Δρ Αβραάμ Παντέχη της κλινικής "Μητέρα και Παιδί"

Εδώ και μερικά χρόνια γίνεται πολύς θόρυβος για τη συλλογή δείγματος από τον  ομφάλιο λώρο. Γίνεται λόγος για θαυματουργά κύτταρα που συλλέγονται αμέσως μετά τη γέννηση. Σ’ αυτό το αίμα υπάρχουν δύο ειδών κύτταρα που θεωρείται ότι έχουν χρησιμότητα και συγκεκριμένα είναι κύτταρα της αιματικής σειράς, δηλαδή αυτά που λαμβάνουν μέρος στην παραγωγή αιμοσφαιρίων τα οποία μεταφέρουν οξυγόνο και κύτταρα μεσεγχυματικής προέλευσης τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε κύτταρα οποιουδήποτε οργάνου του σώματος όπως καρδιακά, εγκεφαλικά, παγκρεατικά κλπ.

Οπότε με απλή λογική αν έχουμε φυλαγμένα κύτταρα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για αντικατάσταση των δικών μας, αυτόλογη μεταμόσχευση (του δότη-νεογνού) ή και άλλων συμβατών ληπτών, αλλογενής μεταμόσχευση, όταν σε κάποια στιγμή αυτά νοσήσουν τότε πράγματι θα ήταν μια τέλεια θεραπεία για πολλά νοσήματα που σήμερα ταλανίζουν εκατομμύρια
Δυστυχώς οι προσδοκίες αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον μέχρι την στιγμή αυτή, παρά το ότι πολύς χρόνος και πόροι έχουν και συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για την εξέλιξη μεθόδων που να μας επιτρέψουν την αποτελεσματική χρήση των κυττάρων αυτών.
Προς το παρόν οι πιθανότητες χρήσης για κάθε συλλογή αίματος που γίνεται σύμφωνα με στοιχεία είναι ως εξής: 

Ομογενείς – δηλαδή χρήση από τον ίδιο δότη 1:5000
Αλλογενείς – δηλαδή χρήση από συμβατό λήπτη 1:2500

Επίσης κάτι σημαντικό είναι ότι οι πιθανότητες συμβατότητας μεταξύ αδελφών του δότη είναι: 
25% Πολύ καλή συμβατότητα. 
50% Μερική συμβατότητα.
25% Ασυμβατότητα. 

Στη βάση των πιο πάνω έχουν δημιουργηθεί τράπεζες φύλαξης αίματος από τον ομφάλιο λώρο. Υπάρχουν δύο είδη τραπεζών. Ιδιωτικές και δημόσιες. Η διαφορά είναι ότι στις δημόσιες το αίμα που φυλάγεται γίνεται ιδιοκτησία της τράπεζας οπότε και θα χρησιμοποιηθεί όταν βρεθεί συμβατός λήπτης. Οπότε, αν τυχόν το χρειαστεί ο δότης ή συγγενής του υπάρχει ο κίνδυνος να έχει ήδη χρησιμοποιηθεί. Ενώ, στις ιδιωτικές το αίμα είναι ιδιοκτησία του δότη, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί μειώνεται δραματικά, αφού λήπτες μπορούν να είναι μόνο άτομα της οικογένειας. Ένα δεύτερο σημείο για το οποίο οι κρατικές τράπεζες δέχονται κριτική είναι το ότι από το συνολικό αίμα που συλλέγεται, μεγάλο μέρος απορρίπτεται (μέχρι και +5% λόγω αυστηρών κριτηρίων. 

Καταλήγοντας, τελικά τι πρέπει να επιλέξουμε φύλαξη ή όχι; Είναι προσωπική απόφαση των γονέων. Είτε σε πιο είδος τράπεζας θα γίνει η φύλαξη είναι αν θα γίνει γενικά. Προσωπικά θα το έβλεπα σαν ένα είδος ασφάλειας ζωής. Η πιθανότητα είναι μικρή αλλά έστω σε αυτές τις λίγες περιπτώσεις μπορεί να σώσει τη ζωή του ατόμου. Επίσης, να μη ξεχνούμε ότι και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι κερδοσκοπικοί οργανισμοί.
        
Τα ανώτερα είναι μια γενική ανασκόπηση των πραγμάτων όσον αφορά τη συλλογή αίματος ομφάλιου λώρου και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθούν  ως απόλυτο κριτήριο. Σε κάποια σημεία είναι προσωπική άποψη και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν διαφωνούντες.