«Εγώ πότε θα γίνω μάνα;»
«Εγώ πότε θα γίνω μάνα;»


«Εγώ πότε θα γίνω μάνα;». Μία ατάκα που έχει μείνει στην ιστορία! Όμως, όσο χιουμοριστικό κι αν φαίνεται, κρύβει μια μεγάλη δόση αλήθειας. Είναι γεγονός πως η μητρότητα –κι η πατρότητα– αντίστοιχα απασχολεί γενιές ανά τους αιώνες.

Κάποιοι –λίγοι πια– λένε πως το σεξ δεν είναι η διαδικασία για τη σωματική ικανοποίηση, αλλά αποτελεί έναν ιερό σκοπό. Να γίνουμε γονείς, να τεκνοποιήσουμε και να αποκτήσουμε απογόνους. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει κι οι καταστάσεις που κάποτε αποτελούσαν «ταμπού» έχουν γίνει «απελευθέρωση». Η ερωτική συνουσία είναι μια κοινή πράξη η οποία κατά κάποιο τρόπο βρίσκεται εύκολα, σε οποιαδήποτε στιγμή με τον οποιονδήποτε παρτενέρ. Το να γίνει, όμως, κάποιος γονιός σηκώνει σοβαρότητα, ωριμότητα και τις κατάλληλες προϋποθέσεις.

Ο τρόπος ζωής έχει αλλάξει και λογικά ένας άνθρωπος είναι σε θέση να γίνει γονιός σε μια ηλικία μεγαλύτερη κι ίση των πρώτων «-άντα». Θεωρητικά πρέπει να υπάρχουν κι οι σωστές συνθήκες. Δηλαδή, μια σταθερή εργασία, ένα σπίτι για να φιλοξενήσει μια όμορφη οικογένεια και την αγάπη με τον σημαντικότερο λόγο σε αυτό το επιχείρημα.

Είναι, όμως, έτσι; Τα δεδομένα της καθημερινότητάς μας, μας αποδεικνύουν πως όλα αυτά είναι εικονικά. Ούτε ο σταθερός μισθός υπάρχει κι αν υπάρχει δεν επαρκεί, αλλά ούτε και αυτή η στέγη υφίσταται πάντα. Τότε για ποια οικογένεια να μιλήσουμε και για ποιο μέλλον;

Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση, που η ανθρώπινη φύση δεν υπολογίζει από αυτές τις συνθήκες; Δεν είναι συνυφασμένη με την πραγματικότητα κι αυτό δημιουργεί προβλήματα κι άγχος. Βέβαια, το συγκεκριμένο ρολόι δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα για τους άνδρες όσο για τις γυναίκες.

Είναι συγκεκριμένη η χρονική περίοδος που μια γυναίκα θα γίνει μάνα κι αν αυτό δε συμβεί –ενώ το ήθελε– αφήνει ένα σημάδι στην ψυχή. Σίγουρα αντιμετωπίζεται, αλλά δεν το ξεχνάει ποτέ. Ίσως τις περισσότερες φορές να καταλογίζει ευθύνες στον ίδιο της τον εαυτό και σε εκείνο το άτομο που πίστεψε ότι θα πραγματοποιήσει αυτή την αναμενόμενη και φυσιολογική της επιθυμία.

Υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που πολλές γυναίκες έγιναν μανούλες με μια λάθος κι αναγκασμένη επιλογή. Μια επιλογή που έβλεπαν πως ο χρόνος κυλάει και δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αναζήτησης για το ιδανικό ταίρι. Παρέμειναν σε μια «δεύτερη επιλογή» για να ολοκληρώσουν το όνειρό τους κι ας ήξεραν ότι αυτό παρακάτω θα αλλάξει.

Μια αλλαγή, με ένα διαζύγιο ή χωρισμό, που θα τις αφήνει παγερά αδιάφορες. Γιατί πολύ απλά έχουν ένα υπέροχο πλάσμα που τους επιβεβαιώνει κάθε μέρα ότι το θαύμα της ζωής δε συγκρίνεται με κανέναν έρωτα ή κάποια εφήμερη αγάπη. Είναι πηγή δύναμης και βλέπουν τη ζωή με άλλη χάρη, με άλλη οπτική και πλέον μπορούν να απολαύσουν τις μικρές και μεγάλες χαρές της.

Στην περίπτωση που η ίδια δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει αυτό που θεωρεί προορισμό της –γιατί δεν είναι για όλες ίδιος– θα διαπιστωθεί μια συμπεριφορά πίεσης. Είναι τότε που η σκέψη γίνεται εμμονή στην καθημερινότητά της. Προσπαθεί να φτάσει το σκοπό της με όλα τα μέσα, δίχως να σκέφτεται πως αυτό είναι επιβλαβές για τη σχέση της. Αυτό είναι που κουράζει και δημιουργεί πανικό στο σύντροφό της. Κάτι που θα τη βγάλει εκτός εαυτού και τότε η κατάσταση θα είναι αφόρητη και θλιβερή.

Το σίγουρο είναι ότι αν κι ο σύντροφος ήθελε, θα είχε ήδη γίνει. Βέβαια, είναι κι αυτές οι συνθήκες που τις περισσότερες φορές ο ανδρικός πληθυσμός πέφτει σε αδράνεια. Είναι και το γεγονός πως οι άνδρες ωριμάζουν αργότερα απ’ τις γυναίκες κι η δική τους επιθυμία έρχεται πάντα ετεροχρονισμένα.

Απ’ την άλλη όψη του νομίσματος, οι άντρες δεν πιέζονται τόσο απ’ την επιθυμία να γίνουν γονείς. Είναι κατά μια έννοια οι ίδιοι παιδιά κι εκείνοι λειτουργούν διαφορετικά απ’ τις γυναίκες που έχουν πάρει σοβαρά το ρόλο τους. Η γυναίκα –μέσα από στερεότυπα– μεγαλώνει στο πρότυπο της οικογένειας ενώ ο άντρας θέλει να ζήσει τις χαρές της ζωής. Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι δε θέλει το ίδιο και η γυναίκα. Απλά ο άντρας έχει μια πιο αθώα και παιδιάστικη συμπεριφορά ως προς την αντιμετώπιση των καταστάσεων.

Δεν είναι ότι κι ο άντρας δεν έχει μεγαλώσει με το ίδιο πρότυπο, απλά είναι η φροντίδα που του παρέχεται κι η ευθύνη μιας οικογένειας τον μπλοκάρει για να τολμήσει να κάνει το βήμα. Με πίεση και άγχος δε βγαίνει τίποτα. Πρέπει να θέλει κι εκείνος να δεθεί, να μεγαλώσει την αγάπη του και να νιώσει ασφάλεια μέσα απ’ τη σχέση. Αγάπη που δε θα αλλάξει, θα παραμείνει ίδια και θα ομορφύνει τη ζωή τους. Όταν αυτό το καταλάβει και το αισθανθεί, θα το τολμήσει.

Υπάρχει, όμως, και το ενδεχόμενο ο άντρας να μην το νιώσει ποτέ αυτό, δηλαδή, την ανάγκη να κάνει οικογένεια. Είναι καθαρά επιλογή, όπως άλλωστε μπορεί είναι επιλογή και για κάθε γυναίκα.

Είναι θέμα που δε θα έπρεπε να σηκώνει διακρίσεις. Είναι καθαρά ζήτημα επιλογών και συναισθημάτων. Το βιολογικό ρόλοι πάντα θα υπάρχει μέσα μας, αρκεί να μη του δώσεις τεράστια αξία γιατί θα χαθείς σε σκέψεις που θα καταλήξουν οδυνηρές εμμονές. Άφησε τη ζωή να σε οδηγήσει κι αποδέξου όλα τα εμπόδια που σου παρουσιάζονται. Υπάρχει λόγος που δεν πραγματοποιήθηκε αυτή η επιθυμία. Ο χρόνος θα σου πει το «γιατί».

Πηγή: pillowfights.gr


Κάντε LIKE τη σελίδα μας στο Facebook!!