​Έκανα καισαρική. Δεν ήταν επιλογή, αλλά επειδή μετά από τέσσερις ώρες και πολύ σπρώξιμο, το μωρό ήταν κολλημένο. Έκανα ένα διάλειμμα και προσπάθησα ξανά. Πέντε ώρες αργότερα; Ακόμα κανένα μωρό. Έτσι έκανα καισαρική.

Αισθανόταν εξαιρετικά περίεργα να βρίσκομαι στο χειρουργείο ξαπλωμένη με δεμένα χέρια. Η αίσθηση των οργάνων μου που μετακινούνταν ήταν απολύτως τρομαχτική, και στη συνέχεια, την πρώτη μου νύχτα στο νοσοκομείο, εγώ σχεδόν τα έκανα πάνω μου επειδή δεν μπορούσα να σηκωθώ και ο πρώην σύζυγός μου κοιμόταν στο κρεβάτι επισκεπτών του νοσοκομείου δίπλα μου.

Καισαρική λοιπόν… Η χειρότερη εμπειρία…

Επομένως μισώ όταν μου λένε τα παρακάτω 4 πράγματα:

Τουλάχιστον ο κόλπος σου είναι μια χαρά!

Προφανώς το βραβείο συμβολικής σημασίας για την μεγάλη χειρουργική επέμβαση και όχι για τη φυσική διεργασία είναι ότι ο κόλπος μου έμεινε μια χαρά.

Άλλωστε όλες οι μαμάδες δεν συγκρίνουμε τους κόλπους μας; Πφφφφ…

Μπορούσες να κάνεις φυσιολογικό τοκετό

Σίγουρα, κάποιες γυναίκες μπορούν να γεννήσουν με φυσιολογικό τοκετό. Αν όμως σκεφτείς τα ποσοστά καισαρικών στη χώρα μας θα καταλάβεις οτι υπάρχουν και οι γυναίκες που δεν μπορούν να τα καταφέρουν με τον φυσιολογικό. Θα έπρεπε να διακινδυνέψω την ζωή του παιδιού μου; Δεν θα το έλεγα!

Το επόμενο όμως να το κάνεις με φυσιολογικό τοκετό!

Λάθος; Σωστό; Υποθέτω οτι αυτό θα το συζητήσω με το γιατρό μου και όχι με εσένα… Το  VBAC είναι σοβαρή υπόθεση και αν ο γιατρός μου πει όχι τότε δεν θα βάλω τους ευγενείς πόθους μου πάνω από τη κοινή λογική!

Διάλεξα τον εύκολο δρόμο

Σοβαρά τώρα; Μιλάμε για ένα μεγάλο χειρουργείο και το θεωρείς «εύκολο δρόμο;»

Ήταν η αναγκαστική οδός θα έλεγα, αν ήθελα να δω το παιδί μου ζωντανό τουλάχιστον…

Οπότε ξέρεις τι; Σταμάτα να ασχολείσαι με το πώς γέννησα και ασχολήσου με το παιδί σου!

Πηγή: babyradio.gr